SAMENWERKEN MET OUDERS EN BREDE BASISZORG

Niet over ons, zonder ons. Het is een uitspraak die inclusie uitstraalt. We vinden het zo belangrijk als het gaat over brede basiszorg: om op een preventieve en pro-actieve manier in ons handelen als leerkracht en team zoveel mogelijk zelf tegemoet willen komen aan de diversiteit in onze klasgroepen, is het nodig om ouders als ervaringsdeskundige te zien in onze samenwerking. In dit project werd het duidelijk dat als we tot een gedeeld afsprakenkader rond toegankelijke en heldere communicatie willen komen, we ook de stem van ouders nodig hebben. We kunnen als school tot een oplossing komen die werkt voor het team maar die niet noodzakelijk tegemoetkomt aan bepaalde barrières die ouders ervaren. Het wil net zeggen dat er ons als team iets te doen staat, samen met ouders.

Als we vanuit een brede basiszorg tegemoet willen komen aan noden die leven bij leerlingen, zijn ouders een hulpbron. Maar hoe vaak schakelen we ouders echt in als ondersteuning? Door de veelheid van wat er aan leerkrachten gevraagd wordt komen we hier niet altijd toe. En dat terwijl we het wel allemaal willen, en dat onderzoek hier heel duidelijk over is. We hoeven niet te wachten tot wanneer er zicht problemen voordoen om ouders als volwaardige partner te zien. Heel wat scholen maken hier dagdagelijks actief werk van; ze vinden het belangrijk om een goede informatiedoorstroom te hebben, dat ouders zich welkom voelen op school, dat ouders en leerkrachten elkaar weten te vinden en met elkaar in gesprek kunnen gaan (ook op onvoorziene momenten, en dus meer dan enkel een oudercontact).

De school in Mere stuurde naar de lerarenopleiding in Odisee Aalst een praktijkvraag door: ‘hoe kunnen we de school dichter’ bij de ouders brengen? Het toont de noodzaak maar ook de bereidwilligheid om samen te leren. We startten het traject met enkele leerkrachten, een docent uit de opleiding en studenten vanuit de opleiding in functie van hun bachelorproef (rond dit thema). Pas na twee bijeenkomsten kwamen we tot de conclusie dat er geen ouders aanwezig waren en dat we ook ouders in deze groep nodig hadden. Van zodra enkele ouders bij dit netwerk aansloten, kwamen we sneller tot een duidelijk beeld. Er werden afspraken gemaakt die rekening hield met verschillende noden, en niet enkel noden/frustraties vanuit het team. Een belangrijke uitspraak gebeurde op de laatste bijeenkomst van het lerende netwerk (de laatste bijeenkomst met coach Nick): “als we ergens werk van willen maken, moeten we er gewoon aan beginnen” (directie).